Pianist Mattias Spee maakte furore met zijn cd-project Eclipse, waarin hij te werk gaat als muzikale schatgraver. Hij weet diep verborgen pareltjes uit het pianorepertoire op te duiken en blaast ze nieuw leven in. Het is muziek die u ongetwijfeld doet afvragen waarom u haar niet eerder hoorde en u nieuwsgierig maakt naar werken die nog niet (her)ontdekt zijn. Eclipsebestaat uit drie delen. In elk deel staat een componist centraal. In deel een is dat Joseph Wölfl. Hij was een rivaal van Beethoven en destijds minstens zo beroemd. De Nederlander Hans Henkemans is de spil waar het in deel twee om draait. Ooit een gevierd pianist en componist, maar later verguisd nadat een groep collega-componisten onder de geuzennaam ‘de Notenkrakers’ in de jaren 60 ‘aksie’ voerden voor meer vernieuwing in de klassieke muziek. Recent kwam het derde deel uit met daarop muziek van Sergei Protopopov. Een componist die om zijn homoseksualiteit en vooruitstrevende artistieke denkbeelden door het Sovjetregime in de ban werd gedaan. Deze concertserie biedt u een uitgelezen eerste kennismaking met werken van deze drie.

Voorbij Vergetelheid schotelt u ook ‘vergeten groenten’ van andere componisten voor. Samen met celliste Wytske Holtrop en sopraan Maria Pedano speelt Matthias werken uit het laat-19^e– en vroeg-20^e-eeuwse Rusland. Voor mensen die, zoals Protopopov, buiten de norm vielen was het een moeilijke periode. Protopopovs muzikale vocabulaire was verfrissend en vernieuwend, maar werd te intellectueel bevonden. Het kwam hem op tien jaar gevangenschap in de Goelag te staan, waarna zijn composities jarenlang in de vergetelheid zijn verdwenen.

Om zijn werk te kunnen laten uitvoeren sloot Pjotr Iljitsj Tsjaikovski een verstandshuwelijk met Antonina Milioekova. Zijn publiek adoreerde immers zijn werk en mocht niet ontdekken dat hij in werkelijkheid op mannen viel. In zijn lied Ja li v pole da ne travushka byla? – Was ik niet een grassprietje in het veld? – klinken Tsjaikovski’s jarenlang opgekropte, innerlijke pijn en verdriet door.